week 20

Als afsluiter maakte ik speciaal op de laatste dag van het jaar een zelf portret. Niets vind ik zo erg als foto's van mezelf die ik verplicht moet maken.Ik ben ervoor naar buiten gegaan en heb met de camera van mijn telefoon de foto gemaakt. Uiteindelijk ben ik niet heel ontevreden.

Wat valt mij als eerste op:
wat wordt ik grijs (maar ik schaam me er niet voor)
wat ben ik bleek (wat wil je na een drukke periode en midden in de winter)
en de rest houd ik voor mezelf!

Wat valt jullie op?

Op tweede kerstdag gingen we met de nichtjes en mijn schoonouders nog een wandelingetje maken in de buurt. Eerlijk gezegd had ik er geen zin in, maar ik moest. Tot ik na 10 minuten bedacht dat ik hier wel eens de 31 nummers kon vinden! De kinderen begonnen enthousiast en hoe verder ik kwam, hoe minder enthousiaste helpers ik had. Tot de laatste foto nr. 31, was Esmee mijn grote enthousiaste bondgenote! En als tweede mijn schoonmoeder.

Vrede

Elke keer zie ik er tegenop om te gaan, 

want om mijn wortels te ervaren moet ik naar Amsterdam. 

Daar staat de plek waar ik gedoopt ben, en waar ik mijn kinderen heb kunnen laten dopen. 

Op deze plaats liggen mijn spirituele wortels, 

waar vanuit ik heb kunnen groeien tot een spiritueel mens 

met ruimte voor vele inzichten op spiritualiteit. 

En als ik daar dan zit, dan kom ik tot mijzelf 

en voel ik de rust en veiligheid op me neer dalen. 

Ik voel de bank, ik ruik de kerk en ik voel de sfeer. 

Ik geef mezelf de ruimte om te staan in het moment, 

om te voelen wat ik voel en te kijken wat ik zie. 

Meestal is er dan de ruimte voor emoties en laat ik een kleine traan, 

vandaag voelde ik de warmte...

en mijn kleine meisje probeerde alles te begrijpen en bleef maar vragen stellen, 

maar ook ik begrijp het niet allemaal, 

of

allemaal niet.  

Ik had vrede met mijzelf en de gedachte aan de Maria in mij en vond mezelf in vrede. 

Zwart Wit

Ik schreef op 101-doelen al over Afrika, nergens is de grens zo groot tussen zwart en wit.
Maar ook juist daar is het zo hoopvol en zijn de mensen zo krachtig!
Laat de beelden voor zich spreken...

Met behulp van foto programma.

Dichtbij

De herinnering ligt ver, maar ik kan hem zo voor de geest halen. 

Moe van een hele dag spelen in de branding op het strand, 

een  hele lange dag, die eigenlijk nog niet was uitgespeeld

De smaak van zout op de lippen, 

de warme gloed van de zon op het lijf,

het zand dat is blijven plakken aan de zonnebrandcrème

en 

de prachtige krullen in de nek van mijn meisje, 

door het zoute zeewater en de föhn van de warme zeewind. 

Haast niet op de foto vast te leggen. 

abnormaal

Het is toch abnormaal dat ik in plaats van samen met mijn zoon mijn man uit de bek van Rex  redden, ik een foto ga staan maken!

lekker

Een fijn woord op een bak plaat vol gebakken lekkers

met dank aan schoonzus, zwager en de kinderen!

geur

 Er gaat niets boven de geur van vers gezette koffie!

(oude) Schoen (tjes)

 twee oude schoentjes in de vensterbank

De appeltjes zijn opgegeten door het paard en het bakje water is leeg...

Een brief voor de kinderen en een pakje erbij!

Lichtjes

11 november: met je lichtje langs de deuren

Helemaal zelf geknutselde vleermuis van Robin 

 

Op school geknutselde egel van Riejanne

Wij zijn er klaar voor!

Hoog gezichtspunt

week 10 

In Disney's Alice in Wonderland, een ware sprookjes wereld...

Week 9 Afstand

In de verte spelen mijn kinderen bij de waterlijn..

gewaagde kleuren

 aan deze kleurenpracht ging een proces vooraf:

verf in zakjes doen

en wrijven maar! 

skyline

De Skyline van het kasteel van Almere, of eigenlijk de bouwval van Almere. Ze zouden er "help mijn gemeente is klusser" op los moeten laten!

Iets moois

Mijn vertrouwen is als een zeepbel, kleurrijk en onvoorspelbaar hoe sterk het kan zijn, maar wees voorzichtig, het is ook zo kwetsbaar.
bron: http://doelenvaneva.blogspot.nl

Donker

In de hal van de feestlocatie hing ineens het colbert van de Bruidegom, met zijn prachtige corsage... Ik kon er niet aan voorbij lopen.

laag gezichtspunt

Lokatie: Trappenhuis Burgemeester Hogguertstraat, Amsterdam

"Terwijl ik weg liep bij hem vandaan, om hem iets later ergens anders weer te ontmoeten, keek ik omhoog in het trappenhuis... het licht, de eindeloze trappen. En ik zag mezelf: ik sta nu beneden, onder aan de trap, maar ik zie wel weer het licht boven en ik ga rustig aan, op mijn tempo die trappen weer beklimmen, op weg naar het licht!"

bron: http://doelenvaneva.blogspot.nl/

silhouet

vreemdeling

snack en dichtbij